วัดพระธาตุพนม จ.นครพนม

ประวัติความเป็นมา

พระธาตุพนมประดิษฐาน ตั้งอยู่ริมฝั่งโขง ณ วัดพระธาตุพนมวรมหาวิหาร อำเภอธาตุพนม จังหวัดนครพนม ซึ่งสร้างมานานไม่ต่ำกว่า 2,300 ปี ผู้สร้าง คือ พระมหากัสปะพร้อมด้วยพระอรหันต์ 500 องค์ ผู้ที่ร่วมช่วยในการสร้างพระธาตุนี้คือ ท้ายพระยาเมืองต่างๆ พากันยกโยธามาช่วยสร้างพระธาตุพนมจนเสร็จ และบรรจุอุรังคธาตุพร้อมของมีค่าไว้ ภายในเป็นจำนวนมาก
ในปี พ.ศ. 2485 ได้รับการยกฐานะเป็น พระอารามหลวงชั้นเอกขึ้นเป็น “วรมหาวิหาร” โดยในปัจจุบันนี้ องค์พระธาตุ มีฐานกว้างด้านละ 12.33 เมตร สูง 53.60 เมตร เป็นเจดีย์ทรงสี่เหลี่ยมสูงแลดูสง่างาม

ความสำคัญต่อชุมชน

พระธาตุพนมนี้เป็นที่เคารพสักการะของพุทธศาสนิกชนทั่วไป โดยเฉพาะชาวภาคตะวันออกเฉียงเหนือ รวมถึงประชาชนลาวด้วย ซึ่งในวันมาฆบูชาของทุกปี พุทธศาสนิกชนจะหลั่งไหลมาจากทุกสารทิศ เพื่อมาสมโภชและนมัสการพระธาตุพนม วัดแห่งนี้ ถือเป็นสถานที่อันศักดิ์สิทธิ์ เมื่อมีพระราชพิธีราชาภิเษกทุกรัชกาลจะต้องนำน้ำจากสถานที่อันศักดิ์สิทธิ์ไปร่วมพิธีเพื่อประกอบพิธีมุรธาภิเษก และเมื่อถึงเทศกาลสงกรานต์ จะทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานต้นไม้ทอง ต้นไม้เงิน น้ำอบและผ้าคลุมส่งไปนมัสการพระธาตุพนมทุกปี และเมื่อถึง วันเข้าพรรษา ก็ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานเทียนพรรษาเป็นพุทธบูชาทุกปี งานนมัสการพระธาตุพนมประจำปี ถือเอาวันขึ้น 10 ค่ำ เดือน 3 ของ ทุกปี เป็นวันแรกของงาน สิ้นสุดวันแรม 1 ค่ำ เดือน 3 (ประมาณช่วงต้นเดือนกุมภาพันธ์)

ลักษณะสถาปัตยกรรม

ลักษณะสถาปัตยกรรม เป็นรูปสี่เหลี่ยมก่อด้วยอิฐ มีลวดลายสลักลงบนแผ่นอิฐสวยงาม มีซุ้มกั้นด้านและซุ้มซ้อนกันสามชั้น ลดหลั่นกันลงมาแล้ว จึงถึงองค์พระสถูป เบื้องบนยอดพระธาตุหุ้มทองคำประดับพลอยสวยงามมาก วัดพระธาตุพนม เป็นพระธาตุประจำของเกิดปีวอก และคนเกิดวันอาทิตย์ เชื่อกันว่า ถ้าใครได้มานมัสการพระธาตุครบ 7 ครั้ง จะถือว่าเป็น “ลูกพระธาตุ” ได้รับอานิสงค์บุญบารมี มีคนเคารพนับถือ ชีวิตดี เจริญรุ่งเรือง